Het heeft even geduurd voordat er weer een Kwoot uit mijn pen kwam. Ik had eenvoudigweg geen inspiratie. Alles om mij heen zinde me niet. Ik werd er chagrijnig van. Ik ga jullie niet vermoeien met mijn politieke voorkeur, die is bekend, maar laat ik het er maar op houden dat ik tamelijk Rutte-moe ben. Al een hele tijd. En dan plots, terwijl je helemaal niks door hebt, speldt de burgemeester je een lintje op de borst in een overladen SJS-kantine. Van heinde en verre waren familie en vrienden gekomen om mij toe te juichen. Jeemig! “Hoe krijg je Krijn Verweij stil” zo begon ik met mijn dankwoord. “Nou dan moet je dus zoiets als dit organiseren.” Ik had tranen in mijn ogen bij de toespraken van burgemeester Klaas Sloots, mijn zoon Ruben en een paar lieve Cosiscliënten. Alles aan elkaar gepraat door Jaap Klein. Hij verving Marc die op vakantie was. Kennelijk was dat de vonk die ik nodig had om er weer een Kwoot uit te persen. Dank SJS en iedereen die deze, voor mij zo bijzondere dag, hebben georganiseerd. Het is goed geland!

Zo, dat was het serieuze gedeelte. Nu over tot de orde van de dag. Nog maar nauwelijks was ik tot Ridder bevorderd of de beide andere Koninklijk gedecoreerde SJS-ers, Hertog Jan Baas en Adriekoningen van der Vegt, wilden al meteen met mij op de foto. Het heeft even geduurd voordat ze door hadden dat dit natuurlijk niet zo maar meer kan. Los van de gepaste afstand die vanaf nu jegens mij dient te worden bewaard wordt voortaan iedereen doorverwezen naar een leden van mijn hofhouding die over de beveiliging en de PR gaan . Natuurlijk heb ik, zoals het een goed vorst betaamt, voor deze ene keer een uitzondering gemaakt en mij graag met beide mede adellieden laten fotograferen. Ze waren zichtbaar onder de indruk.

Het geheel speelde zich trouwens af nadat er eerst door de Old Stars werd getraind. Kennelijk was er onder die lieden al iets bekend want ze gedroegen zich nog al vreemd. Net alsof ze iets te verbergen hadden. Maar dat snapte ik natuurlijk pas later. Trouwens, dit even ter zijde, niet alleen gedecoreerden mogen de eer hebben om, zoals Jan en Adrie, bij de SJS Old Stars een bijnaam te hebben, eigenlijk komt iedereen daarvoor in aanmerking. Ik noem een Tinus Voorintholt, bijgenaamd The Giant. Groots en onverzettelijk verdedigt hij zijn doel waarvan, op basis van zijn fysieke eigenschappen, de afmetingen op hem zijn aangepast. Ik noem een Ron Barbier, Hagenees van origine. De Ooievaar vanwege zijn Haagse allure en de lengte en diameter van zijn benen. En zo hebben we er nog wel een paar. Een illuster gezelschap, dat mag gezegd.

Even terug naar dat lintje. Ik heb ooit eens gezegd dat als ik voor zoiets zou worden voorgedragen, ik het zou weigeren. Welnu, die uitspraak kan worden bijgezet bij alle andere domme uitspraken die ik in mijn leven heb gedaan. Ik kon niet eens weigeren. Want Cosis had voor een heerlijke lunch gezorgd en als ik het lintje niet had willen hebben was iedereen natuurlijk teleurgesteld afgedropen en had Jan Kruize alles helemaal zelf op moeten eten. Dat wil je niet op je geweten hebben. Tja, het is me wat. Ridder. Jullie hadden me mooi te pakken met zijn allen. En ik? Ik had het flink te pakken. Uit het diepst van mijn hart, SJS en iedereen die mij lief is, dank!