Hoera! Nee wacht even, ik juich niet voor het 70-jarig bestaan van onze geliefde club SJS al is dat uiteraard geheel op zijn plaats. Nee, ik ben verrukt vanwege de verkiezingsuitslag en dat wat ons als gevolg daarvan allemaal voor moois te wachten staat. Onze huidige moderne samenleving verkeert in een ernstige staat van verval. Dat moet dus anders. Het volk heeft gesproken. We gaan terug naar de jaren 50! Ik kan niet wachten.

Eindelijk verlost van die vreselijke moderne tijd waarin we nu leven met soosjel miediaas, wokes, allerlei geuren en kleuren op straat en in de keuken. Terug naar die goeie ouwe tijd. De tijd dat we nog kolenkachels hadden en je in de vrieskou kolen kon scheppen uit het kolenhok en het wel een uur duurde voordat het gezellig warm werd in de kamer. Een kleine kamer weliswaar, want de huizen waren toen nog klein en goedkoop. En dat worden ze dus ook weer. Hoera!

Terug naar de  tijd dat moeder de vrouw weer gewoon moeder de vrouw wordt in plaats van dat je moet raden onder wel letter uit het alfabet je medemens valt. Terug naar de tijd toen geluk nog heel gewoon was. Er komt weer een Elfstedentocht. De lagere school komt terug. Gewoon met zes klassen, twee juffen en vier meesters waarvan er één de baas is. En weer een gewoon rapport, met cijfers! Ik kan niet wachten.

Terug naar de tijd dat je zelf tegen de wind in moest fietsen in plaats van die vervloekte elektrische fietsen van tegenwoordig waar je maar ternauwernood aan ontsnapt als je niet goed uitkijkt. We gaan alles sowieso weer op de fiets doen! Terug naar gewoon contant betalen met een gulden in plaats van al die domme pasjes, tikkies en bitcoins. Niks computers. Weg met die rotdingen. Gewoon alles zelf weer onthouden. We gaan gewoon Nederlands praten in plaats van dat steenkolen Engels. We kopen weer gewoon een treinkaartje en hebben nooit meer vertraging. Op vakantie naar het buitenland wordt weer echt buitenland, met heel veel buitenlanders die daar dan blijven en met vier verschillende valuta op zak. En wat dacht je hier van? Terug naar één net op TV. In kleur, dat dan weer wel, zolang het maar niet te rood is. Op zaterdag en woensdag een kwartier kinderuurtje. Ontdaan van alle enge dingen die de hedendaagse tere zieltjes voor de kiezen krijgen.

Oh wat heerlijk dat we straks een minister gaan krijgen die dat hoogstpersoonlijk in de gaten gaat houden. Elke avond spelletjes doen en alleen een flesje bier op een verjaardag. Ranja wordt weer de nationale drank. Koningsdag wordt weer Koninginnedag, zoals het altijd is geweest. Met obades voor het gemeentehuis waar we uit volle borst zingen van Piet Hein en het Neerlands bloed en een ouderwets defilé bij het paleis. We buigen weer netjes voor de dominee, de dokter, de notaris en de burgemeester die we devoot met U aan spreken. Uiteraard pas nadat zij als eerste het Woord tot ons hebben gericht. Piet blijft zwart zodat die weer volop kan worden uitgedeeld. Niet meer in Sinterklaas geloven pas na je twaalfde. Oh, was het maar vast zo ver. Ik popel.

1954, het jaar dat SJS is opgericht. Met een toenmalig elftal waarvan zij die er in speelden of zagen spelen (voor zover nog in leven) nog altijd beweren dat wat er na hen kwam niks meer voorstelde. Die tijd, die komt weer terug. Een onoverwinnelijk SJS. Weg met die idiote gekleurde schoenen. Die moeten ook weer zwart worden. Niks warme douches. Wassen bij de kouwe kraan. Blessures? Die hebben we straks niet meer. Oh die goeie ouwe tijd. Het blijft nog wel even spannend voordat het nieuwe regime is opgetuigd, maar dan gaat het los. Geen gezeik en iedereen rijk. Ik zou zeggen: een heel gelukkig 1954………….

Of toch liever maar een gezond, vrediger, kleurrijk, sportief, feestelijk, liefdevol, af en toe een beetje knorrig maar bovenal verdraagzaam 2024? Zeg het zelf maar. Ik hou het alvast om te beginnen bij een Gelukkig Nieuwjaar allemaal!