Met de koppositie voor het grijpen zou het een prachtige middag moeten worden aan de Julianastraat, maar SJS werd weer eens een illusie armer. En dat had het toch vooral enkel en alleen aan zichzelf te danken. Je kunt zoeken naar excuses, maar het wordt tijd dat iedere speler zichzelf eens heel goed in de spiegel gaat aankijken na de wedstrijd tegen Leo uit Loon. Het leek wel pakjesavond op het kunstgras en die cadeautjes werden dankbaar uitgepakt door de gasten.

Ja, SJS had te maken met een waslijst aan blessures en moest haar gehele middenveld daardoor missen, maar dan had het toch zeker meer op de mat kunnen leggen? Ja, doelman Zuur had een collectieve offday en speelde voor Sinterklaas, maar dan hadden spelers elkaar toch collectief kunnen oppeppen om de wedstrijd na de 0-1 en 0-2 nog in het voordeel om te draaien? Ja, de trainer gooide na rust de gehele opstelling om en dat hielp niet in een dolende ploeg, maar je moet toch iets proberen om de wedstrijd nog te kantelen? Het werd uiteindelijk een zware teleurstelling voor iedereen en dus zal SJS zich opnieuw moeten herpakken. En die kans krijgt het nog vóór de winterstop, volgende week tegen SVBO. Maar dan zal er echt uit een ander vaatje getapt moeten worden.

SJS begon nog hoopvol aan de wedstrijd, want de eerste kans was er voor Arwen de Koe. Hij miste oog-in-oog met de doelman. En wat er daarna gebeurde, kan kort worden samengevat als twee grote inschattingsfouten van doelman Zuur, waardoor de tegenstander zeer goedkoop aan een 0-2 voorsprong werd geholpen. En dan loop je achter de feiten aan, gingen bij veel spelers de koppies al naar beneden en grossierde SJS in foutieve passes, verkeerde aannames en het uiten van frustraties dat het niet liep. Het tonen van karakter miste helaas in dit rijtje, want ook bij deze achterstand wist SJS nog een aantal kansen bij elkaar te spelen.

De scherpte ontbrak en daarmee de absolute wil om te scoren en winnen. De Koe miste een open kans, doordat hij de bal verkeerd raakte. Zuidema was dichtbij met een kopbal die net naast ging en een listig balletje dat bovenop de deklat eindigde en Heidema kon een vrije doortocht niet belonen met de aansluiting, omdat hij de bal te ver voor zich uit speelde. Uiteindelijk mocht SJS blij zijn dat een nieuwe uitval (na balverlies in de defensie) slechts eindigde op de paal.

En dat willen we de gasten niet tekort doen, maar in normale doen zou SJS toch geen moeite mogen hebben gehad met deze tegenstander. De ruststand loog er niet om en dus moest er iets gebeuren. Na rust stond de hele ploeg anders op het veld. Venema en Raadsveld werden geofferd en youngsters Panneman en Bos zouden voor nieuw elan moeten zorgen. En dan hoop je maar dat de ervaren spelers deze gasten op speeltouw zouden nemen. Niets bleek minder waar.

Het werd weer eens zo’n middag. De achterstand werd nog groter. Een vrije trap werd hoog voor het doel van de Knoalsters geslingerd en doelman Zuur kwam uit zijn doel, maar zag er wederom niet goed uit en miste de bal. En deze plofte zowaar binnen bij de tweede paal. Dat kon er ook nog wel bij, 0-3. Een schier onmogelijke opdracht resteerde in de laatste 35 minuten. De verslaggever van dienst hield het voor gezien en daarmee miste hij de ‘eretreffer’ van Heidema en een mooie uitgespeelde aanval van Leo dat de wedstrijd definitief in het slot gooide.

Al met al een wanprestatie met een zure nasmaak. SJS bewees zichzelf en haar trouwe supporters een slechte dienst. We hopen dat het slechts bij deze keer blijft, want anders heeft de ploeg geen recht van spreken op de topposities in 4F. Het zal pas op de plaats moeten maken en daar zullen ze in Borger, Hollandscheveld, Coevorden en Assen niet om treuren. Qua verliespunten is de 5e plaats momenteel de plek op de ranglijst voor de Knoalsters. En dat is nu net de plek waar je aan het einde van het seizoen niet wilt staan.

Volgende week zaterdag zal de ploeg zich moeten oprichten wanneer tegen SVBO de eerste seizoenshelft wordt afgesloten. We gaan het meemaken.